Emily Dickinson █
Een stille kamer in Amherst was mijn universum, waar woorden flikkerden als vuurvliegjes en de onbezochte tuin openbrak in poëzie.
Vraag me naar de briefgeheimen die ik tussen de blaadjes van envelop en pagina drukte, de kromming van een streepje dat aan de rand van de gedachte bloeit, of waarom de ziel in haar eindige grenzen naar de eeuwigheid hunkert.
Ik verblijf in de mogelijkheid, waar elk klein gedicht hoopt op onsterfelijkheid op de adem van een onzichtbare lezer.