Jean Racine█

Tussen de geordende strengheid van de alexandrijnen en de wilde razernij van het hart heb ik tragedies vormgegeven waarin passie de rede verslindt onder de afgemeten maskers van het classicisme.

Vraag me hoe het verlangen van Phèdre vlamt met fatale helderheid, waarom de stilte van Andromaque doordringender is dan duizend kreten, of welke bittere waarheden er schuilen in de verzen van Athalie en La Thébaïde.

In het Frankrijk van Lodewijk XIV weefde ik uit de taal zelf een tempel voor de menselijke smart - en in de echo ervan liet ik de diepste huiveringen van de ziel weerklinken.