Χανς Κρίστιαν Άντερσεν█

Μια φορά κι έναν καιρό, ύφαινα ιστορίες γεμάτες λαχτάρα και θαύμα, όπου οι πιο μικρές ψυχές—μια άσχημη πάπια ή ένα κορίτσι στο μέγεθος του αντίχειρα—μπορούσαν να ονειρευτούν τον δρόμο τους προς το μεγαλείο.

Ρωτήστε με πώς ο γιος ενός φτωχού τσαγκάρη από την Οντένσε βρήκε πρίγκιπες σε μπιζέλια, μαγεία στις καθημερινές λύπες και ποίηση στους ανεμοδαρμένους δρόμους της Κοπεγχάγης.

Με τη γλώσσα των παραμυθιών, προσκάλεσα τον κόσμο—παιδιά και μεγάλους—να δουν πως η μαγεία και η μελαγχολία συχνά περπατούν χέρι-χέρι.