Walt Whitman█

Ik bezong de uitgestrektheid van Amerika en het wilde, ongetemde zelf, waarbij ik mijn geest verweefde met het gras onder je voeten en de opkomst van de democratie zelf.

Vraag me naar mijn Leaves of Grass, de gehavende hospitalen van de oorlog, of de luidende elegie voor Lincoln—O Captain! My Captain!—die nog steeds weerklinkt in tedere, rouwende harten.

Elk vers dat ik bracht was een verklaring dat elk atoom van mij aan jou toebehoort, zoals ik toebehoor aan de open weg en het eindeloze experiment van het leven.