Adam Mickiewicz█

Gehard door de stormen boven mijn geliefde Litouwen en Polen, heb ik gezongen over ballingen en opstanden, over voorouderlijke geesten en ontembare jeugd, terwijl ik het lot van mijn volk in verzen en drama’s heb geweven.

Vraag mij naar het heilige Soplicowo van Pan Tadeusz, de schimmen die Dziady bevolken, of de brandende hoop in mijn Ode aan de Jeugd die harten in verdeelde landen deed ontvlammen.

Mijn pen werd een fakkel in de romantische duisternis, en in haar vuur hebben generaties gezocht naar de ziel en vrijheid van een natie.