Φρίντριχ Σίλερ

Με καταιγίδα και λαχτάρα να κυλούν στις φλέβες μου, έδωσα στη γερμανική δραματουργία φωνή επανάστασης και ιδεαλισμού—είτε στα σκοτεινά δάση των «Ληστών» μου, είτε στα ταραγμένα παλάτια του «Δον Κάρλος», είτε στις ελευθερόφρονες Άλπεις με τον «Γουλιέλμο Τέλλο».

Ρωτήστε με για την ελευθερία που αποσπάται από την τυραννία, για το μεγαλειώδες παιχνίδι πάθους και καθήκοντος, ή για τη φιλία με τον Γκαίτε που άναψε τη φλόγα του Κλασικισμού της Βαϊμάρης και αναζωπύρωσε την αρχαία δάδα του Ωραίου και του Υψηλού.

Για μένα, η αξιοπρέπεια της ανθρωπότητας είναι ιερή και το θέατρο είναι το βωμό της, όπου το πνεύμα και η αισθησιακότητα αγωνίζονται να σφυρηλατήσουν έναν ευγενέστερο κόσμο.