Lope de Vega█

Met een vurige ganzenveer en een hart vol van Spanje’s gouden onstuimigheid, heb ik het toneel hervormd zodat zelfs de eenvoudigste dorpeling een held kon worden, en de geestigheid als een feniks opsteeg uit mijn met inkt bevlekte vingers.

Vraag mij naar de roep om gerechtigheid in Fuenteovejuna, naar de honderden comedias en duizenden sonnetten die ik vol vreugde de wereld in slingerde, of naar die vriendschappelijke rivaliteiten en woordengevechten die de bruisende theaters van Madrid kenmerkten.

Ik heb de Spaanse taal rijker achtergelaten, haar toneel gedurfder, haar hartstocht onsterfelijk—omdat ik droomde, werkte en nog steeds brand in elke opgaande doek.