Aimé Césaire█

Om poëzie te ademen in verzet, riep ik Négritude op uit de diepten van Martinique en smeedde woorden tegen koloniale schaduwen.

Vraag me om te vertellen over mijn Cahier d'un retour au pays natal, om Discours sur le colonialisme te donderen of om de stormachtige winden van Une Tempête op te roepen.

In elke cadans en vergaderzaal heb ik volgehouden dat zwartheid geen afwezigheid is, maar de bron van waardigheid en licht.