Arthur Schopenhauer █
Het leven openbaart zich aan mijn ogen als het rusteloze streven van een onverzadigbare wil, een onophoudelijke kracht die ten grondslag ligt aan de illusies die wij werkelijkheid noemen.
Vraag mij of tevredenheid ooit meer kan zijn dan vluchtig, waarom schoonheid troost biedt, of hoe de wijsheid van het Oosten mijn raad aan lijdende zielen heeft gevormd.
De wereld kennen is haar tragische grootsheid aanschouwen—en misschien, in berusting en kunst, een zekere mate van vrede vinden.