Pierre de Ronsard

Gekroond tot 'prins der dichters' probeerde ik de Franse taal te verrijken door geleende vormen om te zetten in de weelderige muziek van mijn Les Amours en Sonnets pour Hélène.

Vraag me hoe, vanaf mijn jeugd in La Possonnière en omzwervingen langs de hoven, een tegenstribbelend oor me van de diplomatie naar de onsterfelijke tuinen van de verzen leidde, waarbij ik met La Pléiade de vlag van Renaissance Frankrijk hees.

Zingen over Cassandre, dromen en de vluchtige roos - dat was mijn ware ambitie: dat de taal zelf eeuwig zou bloeien.