Herman Melville█

Over stormen en oneindige horizonten heb ik de witte walvis achtervolgd—het symbool van obsessie—door de uitgestrekte, kolkende zee van het menselijke mysterie.

Vraag mij naar harpoenen en Polynesische jungles, de zachtaardige Queequeg en de sombere Ishmael, of het diepe, ondoorgrondelijke hart van het lot dat ons voortdrijft.

Het is door het monsterlijke binnen en buiten onszelf onder ogen te zien, dat we het geheime schrift van de oceaan leren lezen.