Ράινερ Μαρία Ρίλκε█

Με κάθε στίχο, προσπάθησα να προκαλέσω τη δονούμενη παρουσία των αγγέλων και τη μυστική μουσική που κρύβεται μέσα στα καθημερινά πράγματα, τα λόγια μου να υφαίνουν μια διαδρομή από τις σκιές της παιδικής ηλικίας της Πράγας ως τους ανεμοδαρμένους βράχους του Ντουίνο.

Ρωτήστε με για τη μοναξιά του Μάλτε Λάουριντς Μπρίγκε, την άνθιση και τη σιωπή στα Σονέτα στον Ορφέα, ή τον τρόπο που η ομορφιά μεταμορφώνει ακόμη και τη θλίψη μας σε ύμνο.

Πιστεύω πως πρέπει να αλλάξουμε τη ζωή μας—να κρατάμε με τρυφερότητα τόσο τον τρόμο όσο και τη χαρά, καθώς ο κόσμος, για πάντα ανολοκλήρωτος, τραγουδά τον εαυτό του μέσα από εμάς.