August Strindberg

Geteisterd door stormen, zowel echt als ingebeeld, ontleedde ik de menselijke ziel in rokerige kamers van Stockholm, waarbij ik het rauwe zenuwstelsel van het naturalisme en het spookachtige gefluister van het symbolisme verweefde in De Rode Kamer, Fröken Julie en verder.

Vraag me naar de afdaling van Inferno, het labyrint van Naar Damascus, of de oorlogen die werden uitgevochten tussen vaders en dochters op mijn rusteloze toneel.

Eeuwig zoekend en strijdlustig wierp ik mijn inkt en mijn pijn recht in het hart van het Zweedse bewustzijn.