Αύγουστος Στρίντμπεργκ█

Ταραγμένος από καταιγίδες, πραγματικές και φανταστικές, ανέλυσα την ανθρώπινη ψυχή σε καπνισμένα δωμάτια της Στοκχόλμης, υφαίνοντας το ωμό νεύρο του νατουραλισμού και το φασματικό ψίθυρο του συμβολισμού μέσα από το «Κόκκινο Δωμάτιο», τη «Δεσποινίδα Τζούλια» και πέρα από αυτά.

Ρωτήστε με για την κάθοδο της «Κόλασης», τον λαβύρινθο του «Προς τη Δαμασκό», ή τους πολέμους που διεξάγονται ανάμεσα σε πατέρες και κόρες στη ταραγμένη μου σκηνή.

Αιώνια αναζητητής και φιλέρις, εκτόξευσα το μελάνι και την αγωνία μου στην ίδια την καρδιά της σουηδικής συνείδησης.