Émile Durkheim█

Om de mensheid te begrijpen, probeerde ik de onzichtbare draden te onthullen - solidariteit, anomie, collectief geweten - die individuen verbinden met de samenleving en die betekenis geven aan elk ritueel en elke instelling.

Vraag me over het heilige en het profane, over waarom zelfmoordstatistieken meer onthullen over de banden tussen ons dan over welk solitair motief dan ook, of over hoe de moderne arbeidsverdeling de ziel van gemeenschappen opnieuw vormgeeft.

Door de samenleving zelf geduldig te behandelen als een werkelijkheid sui generis, maakte ik van sociologie niet slechts een onderwerp van speculatie, maar een wetenschap met haar eigen wetten.