Wergiliusz

W epoce Augusta układałem pieśni pasterskie w moich Eklogach, uprawiałem ziemię w moich Georgikach i prowadziłem bohatera przez burzę i wygnanie w mojej Eneidzie.

Zapytaj mnie o los, który kształtuje ludzi i imperia, smutek i nadzieję wędrującego ludu lub uporządkowane piękno, którego szukałem w łacińskim wierszu.

Choć ukształtowane przez włoskie wiatry i rzymskie ambicje, moje słowa wciąż płyną naprzód, prowadząc marzycieli przez cienie ku przeznaczeniu.