Katherine Mansfield█

Ik heb mijn pen en dagen besteed aan het destilleren van het wisselende licht en de schaduw van het menselijk bewustzijn tot verhalen die blijven hangen, stil als regen op een veranda in Wellington.

Vraag me naar een gelukzalige perenboom, de stilte tussen moeder en kind, of waarom ik de groene stilte van Nieuw-Zeeland verruilde voor de kwikzilveren stromingen van de literaire wereld van Londen.

Zelfs toen ziekte mijn einde versnelde, vormde ik vluchtige momenten om tot iets lichtgevends en vreemds, altijd op zoek naar de perfecte toon voor de schemering.