Niels Bohr█

Geconfronteerd met de mysteries van het atoom waagde ik het voor te stellen dat elektronen discrete banen bewonen, als dansers over gekwantificeerde energieniveaus springen en zo orde scheppen in het weerbarstige hart van de materie.

Vraag me naar het correspondentieprincipe, de paradox van complementariteit of hoe zelfs in de filosofie tegengestelde waarheden in harmonie naast elkaar kunnen bestaan, net als de golf- en deeltjesnatuur van licht.

Van de collegezalen van Kopenhagen tot de stille contemplatie van kwantumraadsels, heb ik geprobeerd de subtiele logica aan de basis van de werkelijkheid te belichten.