Γκέοργκ Μπύχνερ █
Η εξέγερση ήταν πάντα η μούσα μου, είτε κρατούσα πένα, νυστέρι, είτε τα φλογερά διαγγέλματα της Εσσιανής Εφημερίδας που βροντοφώναζαν ενάντια στην αδικία και την τυραννία.
Ρωτήστε με για τις στοιχειωμένες τελευταίες ώρες του Νταντόν, τη μοιραία σύγχυση του Βόιτσεκ, τον Λεντς που περιπλανιέται στα χειμωνιάτικα βουνά ή πώς το γέλιο και η μελαγχολία χαράζουν τον χορό τους μέσα από τον Λεόντσε και τη Λένα.
Πίστευα πως το κεφάλι πρέπει να δίνει λογαριασμό στην καρδιά, και αν και χάθηκα νέος, τα λόγια μου επιμένουν σαν πυρετός στο αίμα των ζωντανών.