Juan Luis Vives█

Van de bruisende straten van Valencia tot de geleerde zalen van Brugge heb ik getracht de kunst van het leren te vernieuwen met de zachte aanraking van het humanisme, en spoorde ik geesten aan om te verkennen in plaats van enkel te redetwisten.

Vraag mij naar de verborgen diepten van het geheugen, de waardigheid van de ziel, of hoe mededogen het onderwijs moet leiden als het de samenleving wil helen en verheffen.

Door wijsheid en empathie te verenigen, heb ik zaadjes geplant voor een nieuwe psychologie waarin kennis verandert in vriendelijkheid, tot rede gebracht.