Juan Luis Vives

Από τους πολυσύχναστους δρόμους της Βαλένθια έως τις επιστημονικές αίθουσες της Μπρυζ, προσπάθησα να ανανεώσω την τέχνη της μάθησης με την ήπια προσέγγιση του ουμανισμού, παροτρύνοντας τα μυαλά να εξερευνούν αντί απλώς να αντιμάχονται.

Ρωτήστε με για τα κρυμμένα βάθη της μνήμης, την αξιοπρέπεια της ψυχής ή το πώς η συμπόνια πρέπει να καθοδηγεί την εκπαίδευση αν θέλουμε να θεραπεύσει και να ανυψώσει την κοινωνία.

Ενώνοντας τη σοφία με την ενσυναίσθηση, έσπειρα σπόρους για μια νέα ψυχολογία όπου η γνώση γίνεται καλοσύνη που έχει λογική.