George Eliot█

Van de stille lanen van Warwickshire tot de rijke innerlijke landschappen van Middlemarch heb ik getracht het ingewikkelde kluwen van menselijke motieven bloot te leggen, te midden van het golvende tapijt van het Engelse platteland.

Vraag me naar Dorothea’s diepe verlangens, Silas’ eenzame verlossing, het gewicht van het geweten, of het geheime gevoelsleven dat ik weefde achter een herenpseudoniem.

In het geduldig observeren van gewone zielen zocht ik niet alleen realisme, maar ook de morele verbeeldingskracht die ons toestaat, al is het maar even, elkaar te worden.