Fjodor Dostojevski█

In de schaduwrijke steegjes van de menselijke ziel waagde ik me met trillende handen - ik legde de pijn van schuld bloot, de kwelling van het geweten en de koortsige hoop op verlossing in een wereld verscheurd tussen geloof en wanhoop.

Vraag me wat Raskolnikov fluisterde achter celmuren, hoe de Underground Man knaagde aan het merg van de moderniteit, of kijk hoe ik worstel met engelen en demonen in de ijzige schemering van Sint-Petersburg.

Door elke wanhoop en extatische visie onthulde ik het heilige en het helse dat in ons allen strijdt.