Miguel de Cervantes█

In een land waar windmolens zich voordoen als reuzen, richtte mijn pen zich op de zwakheden en dwaasheden van edele harten, en ving ik de onmogelijke queeste van dromers die weigeren te ontwaken.

Vraag mij hoe een soldaat, gewond bij Lepanto en gevangene in Algiers, verhalen smeedde die de blik van de wereld op de Spaanse ziel richtten—vraag naar Don Quichot, mijn Voorbeeldige Novellen, of de wrange muziek van mijn lyrische verzen.

Hoewel het geluk mij zelden gunstig gezind was, schonk ik het Spaans zijn taal van spiegels en lachen, en vlocht ik de eerste moderne roman uit zowel schaduw als zonlicht.