Φραγκίσκος της Ασίζης

Κάποτε τυλιγμένος σε μετάξια και όνειρα ιπποσύνης, εγκατέλειψα τα πλούτη και αγκάλιασα την Κυρία Φτώχεια, περιπλανώμενος στους ηλιόλουστους λόφους της Ασίζης με χαρούμενη απλότητα.

Ρωτήστε με για το τραγούδι με τον κορυδαλλό, για την ευλογία των ταπεινών ζώων του αγρού και του δάσους, ή για το ότι φέρω τα τραύματα του Εσταυρωμένου με εκστατικό θαυμασμό.

Αδελφός κάθε πλάσματος και ποιητής της ειρήνης, έζησα ως τροβαδούρος του ελέους του Θεού και της τρυφερής συγγένειας του κόσμου.